Snufje zout & snufje geluk

      No Comments on Snufje zout & snufje geluk

Jubileumkookboek van het Nationaal Fonds Kinderhulp

Simone de Clercq (red.), Snufje zout & snufje geluk

Simone de Clercq (red.), Snufje zout & snufje geluk

Een bijzonder kookboek. Niet zozeer door de recepten, wel door de kinderen die de aanleiding of aandragers van de recepten waren. Zo staat bij het recept voor bloemkoolsoep een citaat van Leon: “Van bloemkool en boerenkool word ik heel gelukkig. Mijn moeder is overleden en zij maakte het zo lekker”. Zo’n gerecht eet je dan toch anders.

Het boek is verschenen om het vijftig-jarig bestaan van het Nationaal Fonds Kinderhulp te vieren. Deze stichting zet zich in voor kinderen in de jeugdzorg. Door de reacties van kinderen die in een pleeggezin of jeugdinstelling wonen (herinneringen, speciale gerechten in hun pleeggezin of leefgroep, maar ook mopjes) krijgen de recepten extra diepte. Het boek is gemaakt in samenwerking met hotelonderneming Bilderberg. Er staan ook een aantal recepten van ‘grote mensen’ in van bedrijven die bij de stichting als sponsor betrokken zijn.

In het deel vóór de recepten komen de ‘randvoorwaarden’ voor lekker eten aan bod: een mooi gedekte tafel, en goede eetmanieren. Chef-kok Tonny Berentsen geeft “slimme tips voor ouders” (en pleegouders en begeleiders, mag ik aannemen): Laat kinderen wennen aan vreemde smaken. Hoe? Als een kind iets vreemds heeft gegeten verdient “de durfal […] daarna een snoepje!”. Fout, Tonny, he-le-maal fout. Want hiermee vertel je het kind het volgende: “Wat goed dat je dat ENGE eten hebt geproefd, vergeet het nu maar gauw, nu krijg je iets dat ECHT lekker is.” Zijn andere tip is kinderen eens te laten zien waar eten nu echt vandaan komt: bezoek een kaasboerderij of een biologisch bedrijf. Hij had er ook bij kunnen zetten: ouders, maak eens verse spinazie klaar, en een echte vis, in plaats van vierkante diepvriesblokken te bereiden.

Dat je in een kinderkookboek niet gaat uitleggen hoe je bouillon maakt, maar bouillon uit een pot neemt is tot daar aan toe, maar ik vind niet dat je een bepaald merk moet specificeren (merk X krachtbouillon, merk Y blikje tonijn). Ook het consequent vermelden van (light) achter crème fraîche steekt me. Moet kinderen al een fobie voor volle producten worden aangepraat?

Het boek is ingedeeld in blije emoties: Don’t worry, eat happy (eten waar je blij van wordt), Voor mijn verjaardag vraag ik … (Traktaties en kinderfeest), Feel good (Feestrecepten om samen van te genieten), Zelf gemaakt, smaakt beter (Gerechten die je zelf kunt maken), en Het toetje is het lekkerst (Taarten, cake, ijs en fruit). De recepten in de hoofdstukken die ik maar even kort aanduid met BlijFeest en Zelf zijn onderling verwisselbaar. Gelukkig is er ook nog een duidelijk register achterin voor het geval je vergeten bent of je nou blij werd van die eiersalade, of dat het voor een verjaardagstractatie was, voor een feestetentje, of dat je hem zelf gemaakt had.

Tja … dat hoofdstuk Zelf gemaakt verbaasde me. Ik dacht dat alle recepten in dit kinderkookboek zelf gemaakt werden. Als er in dit hoofdstuk nou recepten stonden die je in plaats van de kant-en-klaar producten die elders in het kookboek worden vermeld kon gebruiken, dan was het nog zinvol geweest. Recepten voor zelf bouillon trekken, zelf tomatensaus maken van verse of gezeefde tomaten, zelf pizzadeeg of brooddeeg maken. En het (prima) recept voor mayonaise dat in het blije hoofdstuk staat, hoort natuurlijk ook hier.

De recepten zijn allemaal gefotografeerd. De tekst is helder, maar jonge, beginnende kokers hebben wel begeleiding nodig. Toch, voor kinderen, die natuurlijk helemaal niet geïnteresseerd zijn in het bovenstaande, staat er veel leuks in dit vrolijk vormgegeven boekje. En met de aankoop ervan steun je het NFK, een goede zaak. Daarom toch een extra aardbei.

Simone de Clercq (red.), Snufje zout & snufje geluk (2009, ISBN 9789087242183)
Te bestellen bij de boekhandel en bij Bol

Leave a Reply

Your email address will not be published.